Aloes Drzewiasty (Aloe arborescens)
WŁAŚCIWOŚCI MAGICZNE
Ochrona i szczęście. Umieść na grobie ukochanej osoby by promować spokojną energię. Aloes pomaga ulżyć samotności i asystuje w sukcesie. Powieszony w domu przyciąga szczęście i chorni osoby w nim żyjące. Zasadzony w domu chroni od różnych domowych wypadków. Spal go w noc pełni księżyca by poprzez nowy księżyc wezwać nowego ukochanego.
ZASTOSOWANIE LECZNICZE
Świeże liście aloesu lub sok służą do sporządzania wielu preparatów w postaci maści, płynu, iniekcji, syropu, wyciągu na winie, mazidła, przysypki i innych. Stosuje się je: podskórnie, doustnie lub zewnętrznie w licznych schorzeniach, m.in. w nieżycie żołądka i jelit, wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego, wrzodzie żołądka i dwunastnicy (także z tendencją przejścia w stan rakowy), kurczach mięśni, nerwobólach, bólach stawów na tle reumatycznym, dychawicy oskrzelowej; w postaci iniekcji i przemywań - w chorobach oczu, m.in. zapaleniu rogówki i spojówek, zmętnieniu rogówki, zmianach zwyrodnieniowych, stanach po przeszczepieniu rogówki; zewnętrznie - przeciw oparzeniom, owrzodzeniom, pęknięciom skóry, ukąszeniom przez zwierzęta i owady, wysypkom, odleżynom, świądowi i innym.
Ochrona i szczęście. Umieść na grobie ukochanej osoby by promować spokojną energię. Aloes pomaga ulżyć samotności i asystuje w sukcesie. Powieszony w domu przyciąga szczęście i chorni osoby w nim żyjące. Zasadzony w domu chroni od różnych domowych wypadków. Spal go w noc pełni księżyca by poprzez nowy księżyc wezwać nowego ukochanego.
ZASTOSOWANIE LECZNICZE
Świeże liście aloesu lub sok służą do sporządzania wielu preparatów w postaci maści, płynu, iniekcji, syropu, wyciągu na winie, mazidła, przysypki i innych. Stosuje się je: podskórnie, doustnie lub zewnętrznie w licznych schorzeniach, m.in. w nieżycie żołądka i jelit, wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego, wrzodzie żołądka i dwunastnicy (także z tendencją przejścia w stan rakowy), kurczach mięśni, nerwobólach, bólach stawów na tle reumatycznym, dychawicy oskrzelowej; w postaci iniekcji i przemywań - w chorobach oczu, m.in. zapaleniu rogówki i spojówek, zmętnieniu rogówki, zmianach zwyrodnieniowych, stanach po przeszczepieniu rogówki; zewnętrznie - przeciw oparzeniom, owrzodzeniom, pęknięciom skóry, ukąszeniom przez zwierzęta i owady, wysypkom, odleżynom, świądowi i innym.
Bylica Pospolita
WŁAŚCIWOŚCI MAGICZNE
Noszona zwiększa pożądanie i płodność, przeciwdziała bólom krzyża i obłąkaniu. Umieść wokół miejsca do wróżenia albo połóż na narzędziach by zwiększyć ich moc lub koło łóżka dla podróży astralnych. Używaj w poduszce lub saszetce pod poduszką, by spowodować prorocze sny, Dodaj bylicy pospolitej by czyścić kryształowe kule i zwierciadła.
WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE
Zastosowanie. Najważniejszymi wskazaniami do stosowania przetworów z ziela bylicy pospolitej są nieżyty żołądka i jelit, niedokwaśność, wzdęcia, bóle epigastryczne wywołane skurczem mięśni gładkich przewodu pokarmowego, niedostateczne wytwarzanie żółci oraz jej zastój na tle atonicznym lub skurczowym. Zewnętrznie są wskazane do kąpieli w chorobie reumatycznej. Przetwory z korzenia bylicy pospolitej stosuje się jako środek zmniejszający lub znoszący stany skurczowe jelit oraz dróg żółciowych, zwłaszcza zwieracza wpustu przewodu żółciowego do dwunastnicy, a także w skurczach i bólach brzucha, kolce jelitowej i wzdęciach u dzieci i osób w wieku podeszłym. Napary lub odwary usprawniają nieznacznie przepływ żółci do dwunastnicy i ułatwiają trawienie pokarmów. Olejek eteryczny znalazł zastosowanie jako środek zapachowy w produktach chemii domowej, do aromatyzowania mydła, płynów do zmywania, proszków do prania i innych. Przetwory. Napar z ziela bylicy pospolitej: 1 łyżkę ziela zalać 1 szklanką wody wrzącej, naparzać 15 min pod przykryciem, odstawić na 10 min i przecedzić. Pić 1-3 łyżki 2-3 razy dziennie w nieżytach żołądka i jelit, niestrawności i braku łaknienia. Odwar z korzenia bylicy pospolitej: 1 łyżkę rozdrobnionych korzeni zalać 1 1/2 szklanki wody wrzącej. Ogrzewać do wrzenia i gotować powoli pod przykryciem 3 min. Odstawić na 10 min i przecedzić. Pić 1-3 łyżki 2-4 razy dziennie między posiłkami jako lek przeciwskurczowy w chorobach przewodu pokarmowego i dróg żółciowych. Zioła żołądkowe: zmieszać po 20 g ziela bylicy pospolitej, ziela krwawnika, ziela tysiącznika, liści bobka i kłączy tataraku. Zalać 1 łyżkę ziół 1 szklanką wody ciepłej i gotować powoli pod przykryciem 3-5 min. Odstawić na 15 min i przecedzić. Pić 1-3 łyżki 2-4 razy dziennie na 30 min przed jedzeniem jako środek pobudzający wydzielanie soków trawiennych, poprawiający trawienie, zwiększający apetyt i przeciwdziałający wzdęciom. Zioła żółciopędne: zmieszać po 20 g ziela bylicy pospolitej, ziela szanty, ziela pięciornika gęsiego, liści mięty pieprzowej, owoców róży dzikiej i korzeni mniszka. Zalać 1 łyżkę mieszanki 1 szklanką wody gorącej i gotować pod przykryciem 3-5 min. Odstawić na 15 min i przecedzić. Pić 1/4-1/3 szklanki 2-4 razy dziennie między posiłkami jako środek żółciotwórczy i żółciopędny.
Noszona zwiększa pożądanie i płodność, przeciwdziała bólom krzyża i obłąkaniu. Umieść wokół miejsca do wróżenia albo połóż na narzędziach by zwiększyć ich moc lub koło łóżka dla podróży astralnych. Używaj w poduszce lub saszetce pod poduszką, by spowodować prorocze sny, Dodaj bylicy pospolitej by czyścić kryształowe kule i zwierciadła.
WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE
Zastosowanie. Najważniejszymi wskazaniami do stosowania przetworów z ziela bylicy pospolitej są nieżyty żołądka i jelit, niedokwaśność, wzdęcia, bóle epigastryczne wywołane skurczem mięśni gładkich przewodu pokarmowego, niedostateczne wytwarzanie żółci oraz jej zastój na tle atonicznym lub skurczowym. Zewnętrznie są wskazane do kąpieli w chorobie reumatycznej. Przetwory z korzenia bylicy pospolitej stosuje się jako środek zmniejszający lub znoszący stany skurczowe jelit oraz dróg żółciowych, zwłaszcza zwieracza wpustu przewodu żółciowego do dwunastnicy, a także w skurczach i bólach brzucha, kolce jelitowej i wzdęciach u dzieci i osób w wieku podeszłym. Napary lub odwary usprawniają nieznacznie przepływ żółci do dwunastnicy i ułatwiają trawienie pokarmów. Olejek eteryczny znalazł zastosowanie jako środek zapachowy w produktach chemii domowej, do aromatyzowania mydła, płynów do zmywania, proszków do prania i innych. Przetwory. Napar z ziela bylicy pospolitej: 1 łyżkę ziela zalać 1 szklanką wody wrzącej, naparzać 15 min pod przykryciem, odstawić na 10 min i przecedzić. Pić 1-3 łyżki 2-3 razy dziennie w nieżytach żołądka i jelit, niestrawności i braku łaknienia. Odwar z korzenia bylicy pospolitej: 1 łyżkę rozdrobnionych korzeni zalać 1 1/2 szklanki wody wrzącej. Ogrzewać do wrzenia i gotować powoli pod przykryciem 3 min. Odstawić na 10 min i przecedzić. Pić 1-3 łyżki 2-4 razy dziennie między posiłkami jako lek przeciwskurczowy w chorobach przewodu pokarmowego i dróg żółciowych. Zioła żołądkowe: zmieszać po 20 g ziela bylicy pospolitej, ziela krwawnika, ziela tysiącznika, liści bobka i kłączy tataraku. Zalać 1 łyżkę ziół 1 szklanką wody ciepłej i gotować powoli pod przykryciem 3-5 min. Odstawić na 15 min i przecedzić. Pić 1-3 łyżki 2-4 razy dziennie na 30 min przed jedzeniem jako środek pobudzający wydzielanie soków trawiennych, poprawiający trawienie, zwiększający apetyt i przeciwdziałający wzdęciom. Zioła żółciopędne: zmieszać po 20 g ziela bylicy pospolitej, ziela szanty, ziela pięciornika gęsiego, liści mięty pieprzowej, owoców róży dzikiej i korzeni mniszka. Zalać 1 łyżkę mieszanki 1 szklanką wody gorącej i gotować pod przykryciem 3-5 min. Odstawić na 15 min i przecedzić. Pić 1/4-1/3 szklanki 2-4 razy dziennie między posiłkami jako środek żółciotwórczy i żółciopędny.
Szałwia (Salvia officinalis)
WŁAŚCIWOŚCI MAGICZNE
Używana do oczyszczania, szczególnie w przypadku gdy mamy do czynienia ze smutkiem i stratą. Podnosi zdolności umysłowe i przynosi mądrość. Używana do leczenia w saszetkach i jako kadzidło. Promuje mentalne, emocjonalne i fizyczne zdrowie, i dłgowieczność. Odpędza negatywną energię. Umieść blisko niej osobisty przedmiot osoby chorej i wykonuj wtedy rytuały lecznicze. Napisz życzenie na liściu szałwii i umieść go na trzy noce pod poduszką - jeśli śniłeś o swym życzeniu, stanie się ono prawdziwe; jeśli nie, zagrzeb liść w ziemi tak by żadne zło do ciebie nie przybyło. Zrób z szałwii miotłe by rzeczywiście wymieść z domu niechciane wpływy.
ZASTOSOWANIE LECZNICZE
Wewnętrznie stosuje się wyciągi z szałwii w stanach zapalnych błon śluzowych przewodu pokarmowego z jednoczesnym znacznym przekrwieniem. Zaleca się także w nadmiernej fermentacji jelitowej i towarzyszących bólach brzucha, wzdęciahc, biegunkach i nudnościach, oraz osłabieniu perystaltyki spowodowanym skurczem jelit. Wodne wyciągi z szałwii podaje się wewnętrznie w nieżytach jamy ustnej, gardła i oskrzeli (np. przy anginie) oraz w kaszlu i utrudnionym odkrztuszaniu. Pomocniczo stosuje się w stanach przedcukrzycowych i w początkowych objawach cukrzycy, ale ze względu na słabe działanie głównie w mieszankach z innymi. Alkoholowe wyciągi z szałwii stosuje się z dobrym skutkiem w nadmiernej potliwości, głównie w gruźlicy, zbyt wielkej pobudliwości nerwowej, nadczynności tarczycy oraz w niektórych zatruciach. Zaleca się tez jako leki pobudzające zbyt skąpe miesiączkowanie oraz w nadmiernej laktacji u karmiących matek. Bardzo często wyciągów wodnych uzywa się zewnętrznie do płukania w stanach zapalnych jamy ustnej, dziąseł i gardła. Napar szałwiowy: 1-2 łyżeczki liści zalać 1/2 szklanki wody wrzącej i naparzać pod przykryciem 10 minut. Odstawić na 10 minut i przecedzić. Pić 1-3 razy dziennie po 1/3-1/2 szklanki przed jedzeniem w nieżycie żołądka i jelit, biegunce, wzdęciach, nadmiernej laktacji. Dla pobudzenia apetytu zaleca się 1-2 łyżki naparu 2-3 razy dziennie na 30 minut przed posiłkiem. Kąpiel Szałwiowa: 100g ziela szałwii zmieszać z 25g liści babki oraz po 25g kwiatów rumianku i kwiatów lipy. Całość zalać 3-4 l wody wrzącej i odstawić pod przykryciem na 15 minut. Przecedzić do wanny wypełnionej w 1/3 wodą o temperaturze 37 stopni. Pozostałe zioła umieścić w płócienym woreczku i zanurzyć w wannie. Czas kąpieli 15-20 minut. Następnie owinąc całe ciało prześcieradłem kąpielowym i odpoczywac około 30 minut. Stosować w róznych schorzeniach skórnych, jak pokrzywka, świąd, odlezyny, odmrożenia, nadmierne pocenie, miejscowe podrażnienia i zapalenie skóry oraz wysypki alergiczne.
Używana do oczyszczania, szczególnie w przypadku gdy mamy do czynienia ze smutkiem i stratą. Podnosi zdolności umysłowe i przynosi mądrość. Używana do leczenia w saszetkach i jako kadzidło. Promuje mentalne, emocjonalne i fizyczne zdrowie, i dłgowieczność. Odpędza negatywną energię. Umieść blisko niej osobisty przedmiot osoby chorej i wykonuj wtedy rytuały lecznicze. Napisz życzenie na liściu szałwii i umieść go na trzy noce pod poduszką - jeśli śniłeś o swym życzeniu, stanie się ono prawdziwe; jeśli nie, zagrzeb liść w ziemi tak by żadne zło do ciebie nie przybyło. Zrób z szałwii miotłe by rzeczywiście wymieść z domu niechciane wpływy.
ZASTOSOWANIE LECZNICZE
Wewnętrznie stosuje się wyciągi z szałwii w stanach zapalnych błon śluzowych przewodu pokarmowego z jednoczesnym znacznym przekrwieniem. Zaleca się także w nadmiernej fermentacji jelitowej i towarzyszących bólach brzucha, wzdęciahc, biegunkach i nudnościach, oraz osłabieniu perystaltyki spowodowanym skurczem jelit. Wodne wyciągi z szałwii podaje się wewnętrznie w nieżytach jamy ustnej, gardła i oskrzeli (np. przy anginie) oraz w kaszlu i utrudnionym odkrztuszaniu. Pomocniczo stosuje się w stanach przedcukrzycowych i w początkowych objawach cukrzycy, ale ze względu na słabe działanie głównie w mieszankach z innymi. Alkoholowe wyciągi z szałwii stosuje się z dobrym skutkiem w nadmiernej potliwości, głównie w gruźlicy, zbyt wielkej pobudliwości nerwowej, nadczynności tarczycy oraz w niektórych zatruciach. Zaleca się tez jako leki pobudzające zbyt skąpe miesiączkowanie oraz w nadmiernej laktacji u karmiących matek. Bardzo często wyciągów wodnych uzywa się zewnętrznie do płukania w stanach zapalnych jamy ustnej, dziąseł i gardła. Napar szałwiowy: 1-2 łyżeczki liści zalać 1/2 szklanki wody wrzącej i naparzać pod przykryciem 10 minut. Odstawić na 10 minut i przecedzić. Pić 1-3 razy dziennie po 1/3-1/2 szklanki przed jedzeniem w nieżycie żołądka i jelit, biegunce, wzdęciach, nadmiernej laktacji. Dla pobudzenia apetytu zaleca się 1-2 łyżki naparu 2-3 razy dziennie na 30 minut przed posiłkiem. Kąpiel Szałwiowa: 100g ziela szałwii zmieszać z 25g liści babki oraz po 25g kwiatów rumianku i kwiatów lipy. Całość zalać 3-4 l wody wrzącej i odstawić pod przykryciem na 15 minut. Przecedzić do wanny wypełnionej w 1/3 wodą o temperaturze 37 stopni. Pozostałe zioła umieścić w płócienym woreczku i zanurzyć w wannie. Czas kąpieli 15-20 minut. Następnie owinąc całe ciało prześcieradłem kąpielowym i odpoczywac około 30 minut. Stosować w róznych schorzeniach skórnych, jak pokrzywka, świąd, odlezyny, odmrożenia, nadmierne pocenie, miejscowe podrażnienia i zapalenie skóry oraz wysypki alergiczne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz